Δημοσιεύτηκε η προκήρυξη Λειτουργίας της Σχολής Δυτών στην Κάλυμνο. Έναρξη 5 Φεβρουαρίου 2018.

Με σημερινή ημερομηνία 20 Δεκεμβρίου 2017, δημοσιεύτηκε από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ναυτικών του Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής η προκήρυξη της λειτουργίας της Σχολής Δυτών στην Κάλυμνο για το έτος 2018.
Ημερομηνία έναρξης μαθημάτων ορίζεται η 5 Φεβρουαρίου 2018. Η διάρκεια της φοίτησης στη Σχολή για την απόκτηση του πτυχίου είναι 40 εργάσιμες ημέρες και θα φοιτήσουν σε αυτή την εκπαιδευτική περίοδο συνολικά 25 σπουδαστές.
Απ’ αυτούς οι 20 θα εκπαιδευτούν ως δύτες και 5 ως επιτηρητές.
Οι υποψήφιοι Δύτες πρέπει να έχουν ηλικία μεγαλύτερη  των 18 ετών και μέχρι 35 ετών,ενώ οι υποψήφιοι Κυβερνήτες ή Επιτηρητές άνω των 21 ετών.
Οι αιτήσεις εγγραφής των ενδιαφερομένων, πρέπει να σταλούν στο Λιμεναρχείο ΚΑΛΥΜΝΟΥ μέσω οποιασδήποτε Λιμενικής  Αρχής.
Οι παραπάνω αυτήσεις με τα δικαιολογητικά πρέπει να υποβληθούν σε οποιαδήποτε Λιμενική αρχή το αργότερο μέχρι 24 Ιανουαρίου 2018 και να διαβιβάζονται άμεσα στο Λιμεναρχείο καλύμνου.
Να σημειώσουμε ότι η Σχολή Δυτών Καλύμνου, είναι η μοναδική δημόσια Σχολή που λειτουργεί στην Ελλάδα και πιστοποιεί δύτες.
Κλείνοντας θα πρέπει να σημειώσουμε το ενδιαφέρον που επέδειξε ο Περιφερειακός Σύμβουλος Κώστας Σταυλάς ,παρακολουθώντας στενά το θέμα και ασκώντας πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση, καθώς και η αρμόδια Υπηρεσία του Λιμεναρχείου Καλύμνου, για την επίσπευση των διαδικασιών δημοσίευσης της  Προκήρυξη

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΥΤΩΝ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

ΝΕΟ Δ.Σ ΤΟΥ KRISSAIOS

Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο συστήθηκε σε σώμα την Τετάρτη 15/11/2017  2017 και απαρτίζεται από:


ΠΟΛΥΖΩΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ            ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΡΟΣΟΠΟΥΛΟΣ  ΤΑΣΟΣ        ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ 
ΛΥΤΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ           ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΠΟΥΤΣΗ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ           ΤΑΜΙΑΣ
ΛΑΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ                    ΜΕΛΟΣ
ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ   ΕΥΘΥΜΙΟΣ         ΜΕΛΟΣ
ΠΟΛΥΖΩΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ             ΑΝ.ΜΕΛΟΣ



Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τα μέλη που συμμετείχαν στη Γενική Συνέλευση και τα απερχόμενα μέλη του Δ.Σ. για τη συμμετοχή και την προσφορά τους στις δράσεις του Συλλόγου μας.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΡΙ-ΓΡΙ ΑΠΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΨΑΡΑ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΕΝ ΛΟΓΩ ΨΑΡΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΟΝΟΜΙΕΣ ΤΩΝ ΓΡΙ-ΓΡΙ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ  ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΓΡΙ-ΓΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΦΡΙΚΤΗ ΘΑΝΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΧΕΛΩΝΩΝ

ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Καλούμε τα μέλη μας την Κυριακή 12 Νοεμβρίου και ώρα 11.00 στο γραφείο του Συλλόγου μας στην πλαζ Βραχάκια-Κίρρας όπου θα πραγματοποιηθεί η ετήσια Γενική Συνέλευση και θα διενεργηθούν εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Τα ταμειακώς τακτοποιημένα μέλη μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για την σύσταση του νέου συμβουλίου.Τα μέλη μας που δεν μπορέσουν να παρευρεθούν παρακαλούμε να μας ενημερώσουν τηλεφωνικώς.



                                                                    Εκ του Δ.Σ

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΚΥΩΝΗΣ

ΣΤΙΣ 29/10/2017 ΕΓΙΝΕ Η ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ <Η ΑΛΚΥΩΝΗ> ΣΤΟ ΡΙΟ

 Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΠΟΛΥΖΩΗ ΙΩΑΝΝΗ

ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΔΡΟΣΟΠΟΥΛΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ

ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟ ΣΚΑΡΙΜΠΑ.

ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΠΟΛΛΟΙ  ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ  ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΟΜΠΡΕΛΑ ΤΗΣ ΑΛΚΥΩΝΗΣ

ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΑΝ  ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΠΑΝΣΗ  ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Οι δέκα εντυπωσιακοί κρατήρες της Ιτέας

 Tο σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο ζητά απαντήσεις και μπορεί να οφείλεται σε βροχή μετεωριτών
Οι κρατήρες της Ιτέας είναι ένα σχετικά άγνωστο γεωλογικό φαινόμενο που απλώνεται  στην παραθαλάσσια περιοχή και εντυπωσιάζει από ψηλά. 

Η εικόνα των σχηματισμών παραπέμεμπει σε βροχή μετεωριτών στην προϊστορία της περιοχής, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουορο.
Σε μια ακτίνα πέντε χιλιομέτρων βρίσκονται διάσπαρτοι περισσότεροι από δέκα κρατήρες, προσδίδοντας μια απόκοσμη μορφή στην περιοχή.
Ανάμεσα στην Ιτέα και το Γαλαξίδι , το έδαφος στα ορεινά και παραθαλάσσια σημεία παρουσιάζει ορισμένες εκπληκτικές ιδιομορφίες.

Ο μεγαλύτερος κρατήρας βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και έχει διάμετρο περίπου εκατό μέτρα. Το θαλασσινό νερό με την πάροδο των χρόνων έχει «τρυπώσει»  στα τοιχώματα του κρατήρα και με τη συνεχή διάβρωση που έχουν υποστεί, έχει δημιουργηθεί μια πολύ όμορφα αλλά ταυτόχρονα ασυνήθιστη βλάστηση.




 Το ίδιο επιβλητικός είναι και ο κρατήρας που βρίσκεται στο ορεινότερο σημείο συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Στη πετρώδη περιοχή δεσπόζει ένας κρατήρας, το βάθος του οποίο είναι αδύνατο να υπολογισθεί με γυμνό μάτι. Μάλιστα, φέρει μαζί του και την χαρακτηριστική «ουρά» μήκους 150 μέτρων, ίσως από την τριβή του μετεωρίτη κατά την πρόσκρουση με το γήινο έδαφος προτού δημιουργήσει τη τεράστια χερσαία τρύπα.

Στον κρατήρα που βρίσκεται ορεινότερα από τους υπόλοιπους φαίνεται και η χαρακτηριστική «ουρά»

Το βίντεοκαταγράφει από ψηλά και τα ίχνη της ανθρώπινης δραστηριότητας από προγενέστερα χρόνια. Οι εντπωσιακές λήψεις αποτυπώνουν την συγκεκριμένη περιοχή της Ιτέας ως ένα «σεληνιακό» τοπίο στο οποίο υπάρχουν σημάδια εξαιρετικής γεωλογικής σημασίας , που ακόμα δεν έχουν απαντηθεί. Οι κρατήρες είναι προϊόν σύγκρουσης μετεωριτών ή οφείλονται σε κάποιο άλλο γεωλογικό φαινόμενο;
 Στους Δελφούς που βρίσκονται κοντά αναπτύχθηκε ένας ξεχωριστός αρχαίος πολιτισμός, που πάντα περιέβαλε ένα πέπλο μυστικισμού λόγω του διάσημου Μαντείου. Έτσι και οι κρατήρες που «απλώνονται» στην παραθαλάσσια έκταση εντείνουν την αίσθηση μυστηρίου στην περιοχή

ANAΚΑΛΕΣΤΕ κ.ΥΠΟΥΡΓΕ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΜΕ ΒΙΤΖΟΤΡΑΤΕΣ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ "Η ΑΛΚΥΩΝ"

Τ.θ. 34 ΑΙΓΙΟ 25100    e-mail :  info@alcyon.gr

web:http://www.alcyon.gr

Federation of the Corinthian Gulf Ecological Organizations "ALKYON",P.O. Box 34 Egion  25100 e-mail: info@alcyon.gr - web:http://www.alcyon.gr 

Κορινθιακός: Eνιαία περιοχή, με ενιαία Χωροταξία και Διοίκηση

ΠΡΟΣ  ΥΠΟΥΡΓΟ  ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

                                                    

                                                                             αρ. πρωτ. 99/2017

                                                                                                                                       ΑΙΓΙΟ  31/10/2017

ΘΕΜΑ:  Θέσπιση διαχειριστικού σχεδίου για το αλιευτικό εργαλείο βιντζότρατα που σύρεται από σκάφος

           α) Απόφασή σας με αριθ. 1769/146097/2016 ΦΕΚ 4348 Β' /30.12.16

           β) Έγγραφό σας με αριθμό 306/72648/09.08.07

Κύριε Υπουργέ

Με την παραπάνω απόφασή σας επιχειρείται η επιστροφή στο καθεστώς διαχείρισης των αλιευτικών πόρων στην περίοδο πριν το 94' όπου για όσους θυμούνται, η δραστηριότητα του υπόψη αλιευτικού εργαλείου είχε προκαλέσει σωρευτικά σοβαρές επιπτώσεις στα αποθέματα τις παράκτιας ζώνης με αποτέλεσμα τις έντονες κοινωνικές αντιδράσεις εκ μέρους της συντριπτικής πλειοψηφίας των ψαράδων της μικρής παράκτιας αλιείας, περιβαλλοντικών οργανώσεων , κοινωνικών φορέων κλπ.

Με την έκδοση της απόφασης αυτής:

α. Έχουν παραβιαστεί ευθέως οι σχετικές εξουσιοδοτικές διατάξεις των άρθρων 9, 13 και 19 του ΕΚ 1967/2006

β. Έχουν παραβιαστεί οι εξουσιοδοτικές διατάξεις του εθνικού θεσμικού πλαισίου και ειδικότερα του άρθρου 10 του ΝΔ 420/70, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 παρ.2 του Νομοθετικού Διατάγματος 1740/87 προκειμένω να αποφευχθούν οι σοβαρές επιπτώσεις στην ευαίσθητη παράκτια ζώνη από τη ζημιογόνο δράση του υπόψη αλιευτικού εργαλείου .

Στηρίζουμε τον αγώνα των αλιέων που κάνουν απεργία πείνας διότι αγωνίζονται για μια ζωντανή θάλασσα που είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές και όχι για μια νεκρή θάλασσα που εγγυάται η συνέχιση χρήσης βιντζότρατας και άλλων  καταστρεπτικών εργαλείων όπως έχει δείξει  η πέραν κάθε αμφισβήτησης εμπειρία των   άλλων Ευρωπαϊκών κρατών.  

ΖΗΤΑΜΕ την άμεση ανάκληση της απόφαση αυτής, πριν είναι πολύ αργά, επιφυλασσόμενοι παντός νομίμου δικαιώματός μας. 

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

             Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                       Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ                                    ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΣ

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ

Στηρίζουμε τον αγώνα των αλιέων που κάνουν απεργία πείνας διότι αγωνίζονται για μια ζωντανή θάλασσα που είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές και όχι για μια νεκρή θάλασσα που εγγυάται η συνέχιση χρήσης βιτζότρατας και άλλων  καταστρεπτικών εργαλείων όπως έχει δείξει  η πέραν κάθε αμφισβήτησης εμπειρία των   άλλων Ευρωπαϊκών κρατών.

 

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕγια την άμεση ανάκληση της απόφαση αυτής πριν είναι πολύ αργά επιφυλασσόμενοι παντός νομίμου δικαιώματος μας.

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Ένα video που πρέπει να δουν όλοι οι επαγγελματίες ψαράδες της περιοχής μας και όχι μόνον... 

 

http://www.skai.gr/player/TV/?mmid=296275

Η Bιντζότρατα Eπανέρχεται

ΑΠΟ ΤΗΝ κ.ΜΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ

Στα πολυάριθμα προβλήματα που υποβαθμίζουν τις ελληνικές θάλασσες, η κυβέρνηση, μέσα από μια αμφιλεγόμενη υπουργική απόφαση, προσέθεσε άλλο ένα: την επαναφορά της αλιείας με βιντζότρατα. Η αλιεία στην Ελλάδα καλύπτει πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας (άμεσες και έμμεσες) σε ανθρώπους και περιοχές, με ελάχιστες άλλες εναλλακτικές απασχόλησης. Η Ελλάδα διαθέτει το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στην Ευρώπη, με περισσότερα από 16.000 σκάφη. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει μια ανησυχητική συρρίκνωση των ιχθυοαποθεμάτων. Είναι λοιπόν, πραγματικά απορίας άξιο, γιατί οι κρατικές αρχές προσπαθούν να εξαντλήσουν τους αλιευτικούς πόρους, συνεχίζοντας να εξυπηρετούν μικροπολιτικές και συμφέροντα, αντί να προσπαθήσουν να διαχειριστούν ότι έχει απομείνει.

Η επαναφορά του αλιευτικού εργαλείου της βιντζότρατας έγινε από μία κυβέρνηση που θεωρείται προοδευτική, αλλά επιλέγει όχι μόνο να μη λαβαίνει προοδευτικές αποφάσεις στον τομέα της αλιείας, αλλά και να εφαρμόζει παρεκκλίσεις στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Οι παρεκκλίσεις αυτές βασίζονται στη σπατάλη δημόσιου χρήματος, για τη σύνταξη αμφιλεγόμενων διαχειριστικών σχεδίων και μελετών.

Η επαναφορά του αλιευτικού εργαλείου της βιντζότρατας έγινε από μία κυβέρνηση που θεωρείται προοδευτική, αλλά επιλέγει όχι μόνο να μη λαβαίνει προοδευτικές αποφάσεις στον τομέα της αλιείας, αλλά και να εφαρμόζει παρεκκλίσεις στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Οι παρεκκλίσεις αυτές βασίζονται στη σπατάλη δημόσιου χρήματος, για τη σύνταξη αμφιλεγόμενων διαχειριστικών σχεδίων και μελετών.

Ενώ λοιπόν η Ανεξάρτητη Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που ορίστηκε από την Ε.Ε., απέρριψε το διαχειριστικό σχέδιο της βιντζότρατας που υπέβαλλε η Ελληνική Κυβέρνηση, ως ανεπαρκές και ελλιπές, η ΕΕ παρέκαμψε τα πορίσματα της Επιτροπής, αποδεχόμενη την παρέκκλιση που ζήτησε η χώρα μας. Η βιντζότρατα είναι ένα παρωχημένο, μη-επιλεκτικό εργαλείο, που αλιεύει στα ρηχά παραγωγικά οικοσυστήματα, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν τα «νηπιοτροφεία» των ψαριών, τους τόπους δηλαδή όπου πολλά είδη αλιευμάτων αναπαράγονται, γεννιούνται και ζουν τα πρώτα στάδια της ζωής τους. Στα προηγούμενα χρόνια, όποτε και υπήρξε απαγόρευση της αλιείας με βιντζότρατα στα ρηχά νερά, υπήρξε για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό μία ανάκαμψη, ποιοτική και ποσοτική, των αποθεμάτων σε αυτούς τους ψαρότοπους.

Με βάση την εν λόγω υπουργική απόφαση και με την ανοχή της ΕΕ, τα αλιευτικά πεδία που είχαν ανακάμψει ψαρεύονται και πάλι από βιντζότρατες, χωρίς όμως να τηρούνται οι προδιαγραφές της Ε.Ε. για τον έλεγχο και την παρακολούθηση των συγκεκριμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων, αλλά και για τη λεπτομερή καταγραφή της αλιευτικής τους παραγωγής.

Παράλληλα όμως έχει προκληθεί μία μεγάλη αναστάτωση στον τομέα της αλιείας τους τελευταίους μήνες, που αποτελεί μία πολύ καλή δικαιολογία να στρέψουμε το βλέμμα και την προσοχή μας μακριά από τις ιδιαίτερα καταστροφικές πρακτικές που αδειάζουν τις θάλασσές μας.

Σε μία χώρα όπου τα θαλάσσια αποθέματα μειώνονται ανησυχητικά χρόνο με το χρόνο και δεν έχουμε πλέον περιθώρια άλλων λαθεμένων χειρισμών, είμαστε πάλι θεατές σε μία ακόμα επικίνδυνη οπισθοδρόμηση. Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν η επαναφορά της βιντζότρατας? Ή μάλλον ποιον? Σίγουρα όχι τους θαλάσσιους πόρους και το δημόσιο συμφέρον.

Αναστασία Μήλιου Διευθύντρια Έρευνας Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος

  Σε μία χώρα όπου τα θαλάσσια αποθέματα μειώνονται ανησυχητικά χρόνο με το χρόνο και δεν έχουμε πλέον περιθώρια άλλων λαθεμένων χειρισμών, είμαστε πάλι θεατές σε μία ακόμα επικίνδυνη οπισθοδρόμηση. Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν η επαναφορά της βιντζότρατας? Ή μάλλον ποιον? Σίγουρα όχι τους θαλάσσιους πόρους και το δημόσιο συμφέρον.

 Αναστασία Μήλιου
Διευθύντρια Έρευνας
Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος

Ο KRISSAIOS ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΥΤΩΝ ΚΡΙΣΣΑΙΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ Η ΑΛΚΥΟΝΗ ΗΤΑΝ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ.
Η όλη συζήτηση μεταδόθηκε ζωντανά από το Κανάλι της Βουλής (Vouli TV). Στη διάρκεια της συζήτησης έγιναν σημαντικές ανακοινώσεις από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Πάτρας, του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) και του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος, αποτέλεσμα μακροχρόνιων ερευνών για τα θέματα της ρύπανσης, της υπεραλίευσης, της διάβρωσης των ακτών, αλλά και του πρόσφατου φαινομένου της αύξησης του πληθυσμού των μεδουσών.

Μέδουσες: ο επόμενος βασιλιάς των ωκεανών

Φέτος στην Ελλάδα οι αναφορές ξεκίνησαν ήδη από τον Μάιο. Για να συνεχιστούν όλο το καλοκαίρι, από τον Ιούνιο στον Ιούλιο και τον Αύγουστο, που μας επισκέφθηκαν κοπάδια μεγάλων πληθυσμών. Τόσο πολλές ήταν οι μέδουσες σε ορισμένα σημεία, που όταν πια ένα καΐκι αποφάσισε να αναλάβει δράση για τον καθαρισμό των παραλιών, ψάρεψε 100 κιλά μέδουσας μέσα σε 4 μόνο ώρες

Οι αιτίες της αύξησης

«Τα κοπάδια των μεδουσών εμφανίζονται γενικά συχνότερα τα τελευταία χρόνια και αυτό οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους: την κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό με την υπεραλίευση», λέει στο inside story ο Επαμεινώνδας Χρήστου, διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕΕλληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών).
Παγκοσμίως, ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας υποστηρίζει πως τα 3/4 των ιχθυαποθεμάτων βρίσκονται σε υπερεκμετάλλευση ή αναρρώνουν από αυτήν, ενώ η Κομισιόν αναφέρει πως το ποσοστό των ευρωπαϊκών αποθεμάτων που έχει υποστεί υπεραλίευση αγγίζει το 88%. Οι μέδουσες που βρίσκονται στη Γη πριν από εμάς, πριν ακόμη και από τους δεινοσαύρους, έχοντας μια παρουσία 650 εκατομμυρίων χρόνων, επωφελούνται τα μάλα από την απουσία των ανταγωνιστών τους.

Όταν γίνεται λόγος για το ζήτημα της υπεραλίευσης, η περίπτωση του Κορινθιακού κόλπου με ποσοστό της τάξης του 80% αναδεικνύεται ίσως στην πλέον χαρακτηριστική της Ελλάδας. Ενδεικτικό είναι το περιστατικό του περασμένου Απριλίου, όταν σε μια μέρα καταγγέλθηκε η πιθανά παράνομη αλίευση πέντε τόνων ψαριών στο Γαλαξείδι (κατά έναν τοπικό σύλλογο επρόκειτο για 12 τόνους, ενώ υποστηρίζεται πως φέτος το καλοκαίρι μέσα σε 2 μόνο ημέρες αλιεύθηκαν από τον Κορινθιακό περίπου 90 τόνοι αλιευμά

Οι μέδουσες επισκέφτηκαν φέτος και τη διάσημη παραλία της Καλόγριας στην Πάτρα.

Με τη μείωση του αριθμού ψαριών όπως ο τόνος, η γόπα και το σκουμπρί, που είτε τρέφονται με μέδουσες όταν εκείνες βρίσκονται στο πολύ αρχικό στάδιο της ανάπτυξής τους, είτε είναι ανταγωνιστές στην ανεύρεση της ίδιας τροφής, εκείνες έχουν την δυνατότητα πλέον να αναπαράγονται δίχως πρόβλημα. «Ο Κορινθιακός αποτελεί πράγματι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα», σχολιάζει ο Χρήστου, που υπογραμμίζει πως παλαιότερα, κατά τη δεκαετία του ’80, αντίστοιχα έντονο πρόβλημα αντιμετώπιζε ο Σαρωνικός. Η μέδουσα που συναντάται συχνότερα στις ελληνικές θάλασσες είναι η pelagia noctilucaPelagia noctiluca, η οποία ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται μπορεί να έχει μοβ ή καφέ χρώμα, είναι γενικά μικρή σε μέγεθος και «τσιμπάει» πολύ έντονα.
«Έχει μικροκύτταρα στα πλοκάμια, αλλά σχηματίζει και κάποια νημάτια τα οποία μπορούν να φτάσουν τα δύο μέτρα. Αυτά κανονικά δεν φαίνονται, μπορούν να φανούν σε κάποια φωτογραφία ίσως. Αν είναι πλαγιαστή, μπορεί να περνάει κάποιος και σε απόσταση ενός μέτρου και να τον τσιμπήσει».
Από το Σουέζ όμως, ήδη από τη δεκαετία του ’90, έχει περάσει στη Μεσόγειο και το δεύτερο είδος μέδουσας που συναντάται συχνότερα στα νερά μας. Το χρώμα της είναι μπλε προς το άσπρο, είναι χοντροκομμένη, και μπορεί να φτάσει μεγαλύτερα μεγέθη. Οι λόγοι της παρουσίας της στη Μεσόγειο, που προηγούνται της διάνοιξης της νέας διώρυγας, σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή: πρόκειται για είδος μέδουσας που αγαπά το ζεστό νερό.
«Μεταναστεύουν καθώς λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας έχει μετατοπιστεί η τροπική ζώνη προς τα πάνω. Οπότε, διάφορα είδη που ζούσαν στους τροπικούς –περιλαμβανομένων των μεδουσών– έχουν έρθει στη Μεσόγειο, αλλάζοντας τους πληθυσμούς και τις ισορροπίες», υπογραμμίζει ο Χρήστου.

Η «εισβολή» στη Μεσόγειο

«Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω των μεδουσών», σχολιάζει ο Χρήστου. Από τις βόρειες ακτές της Αιγύπτου και της Τυνησίας, όπου δίνεται αγώνας για να αντιμετωπιστει ο μεγάλος αριθμός κοπαδιών, μέχρι τις ακτές του Ισραήλ, όπου ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δέχθηκε επίθεση από εκατοντάδες μέδουσες και 30 εκατομμύρια ευρώ χάνονται ετησίως από πιθανά τουριστικά έσοδα, και από τις ακτές του Λιβάνου και της Μάλτας έως τις ιταλικές και ισπανικές, γίνεται πλέον λόγος για «εισβολείς» στη Μεσόγειο, στις ακτές της οποίας υπολογίζεται πως 150.000 άτομα χρειάζονται ιατρική βοήθεια κάθε χρόνο.

Mπουλντόζα αδειάζει εκατοντάδες τσούχτρες που μπλόκαραν το σύστημα ψύξης νερού στο εργοστάσιο ενέργειας της πόλης Χαντέρα του Ισραήλ. [Jack Guez/AFP]

Στην Ισπανία, κάθε χρόνο μια περιοχή δείχνει να αντιμετωπίζει τα σημαντικότερα προβλήματα –για παράδειγμα, το 2010 ήταν οι ακτές του Αλικάντε, το 2012 οι ακτές της Μάλαγας στην Ανδαλουσία, και ένα χρόνο αργότερα, σε υψηλότερο βαθμό μάλιστα, οι καταλανικές ακτές. Στη συγκεκριμένη χώρα, συχνότερα συναντάται η σε εμάς γνώριμη pelagia noctiluca, αλλά και δύο ακόμη είδη, που θεωρούνται περισσότερο επικίνδυνα: η carybdea marsupialis με κυβικό σχήμα, που συναντάται συνήθως στα νερά της Καραϊβικής και αφήνει ένα πολύ πιο ισχυρό τσίμπημα και η πορτογαλική man o’ war ή αλλιώς «πλωτός τρόμος», που τα τελευταία χρόνια «εισβάλλει» και στα νερά της Βρετανίας. Τα πλοκάμια της μπορούν να φτάσουν έως και τα 50 μέτρα και το 2010 μια γυναίκα, η Maria Furcas, πέθανε μετά από τσίμπημα στην Ιταλία.
Στη γειτονική χώρα, ο θαλάσσιος βιολόγος του πανεπιστημίου του Σαλέρνο, Stefano Piraino, χαρακτήρισε το 2013 «χρονιά των μεδουσών». Στο νησί της Λαμπεντούζα, που κάθε χρόνο δέχεται 300.000 τουρίστες, σε κάποιες παραλίες μπορεί κανείς να κολυμπήσει μόνο μία εβδομάδα όλο το καλοκαίρι. Πριν από 30 χρόνια, η ίδια μέδουσα, η pelagia noctiluca μείωσε τρομερά τον πληθυσμό των ψαριών της Αδριατικής, η οποία όπως εξηγεί ο Χρήστου αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς είναι κλειστή περιοχή.

Λουόμενοι μένουν μακριά από το νερό στη Σαλομπρένα της Ισπανίας. [JOSE LUIS ROCA / AFP]

Οι αρχές πλέον παίρνουν μέτρα: μοιράζουν ενημερωτικά φυλλάδια για τους κινδύνους, αξιοποιούν εικόνες από δορυφόρους για να παρακολουθούν τις κινήσεις των μεδουσών και όταν έρθει η ώρα επιδίδονται με βάρκες στην αφαίρεσή τους από το νερό ή τοποθετούν προστατευτικά δίχτυα στις παραλίες των τουριστικών θερέτρων, στη βάση ανεπτυγμένων διακρατικών προγραμμάτωνΤο πρόγραμμα JellyRisk για την Μεσόγειο.
Φέτος, στις παραλίες του Κορινθιακού ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε σε ξενοδόχους η άδεια να τοποθετήσουνΣτήνουν άρον άρον δίχτυα για τις μέδουσες στον Κορινθιακό | n δίχτυα, ενώ η περιοχή εντάχθηκε –αν και καθυστερημένα– στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών Natura 2000.
Η Ισπανία αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα, καθώς προσπαθεί να περιορίσει τις ζημιές από τη διάδοση συναφών ειδήσεων που θα επηρεάσουν τις κρατήσεις τουριστών. Μια ημέρα του Αυγούστου του 2010 σχεδόν 400 άτομα χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια μόνο σε μια παραλία της Μάλαγας, ενώ την εποχή της πραγματικά μεγάλης αύξησης, το 2013, μπορούσαν να εντοπιστούν 30-40 ζώα σε ένα τετραγωνικό μέτρο.
Τα απεγνωσμένα σχόλια τουριστών στα κοινωνικά δίκτυα ήταν καταστροφικά και για ένα μικρό ιταλικό χωριό, που έμεινε δίχως τουρισμο λόγω ενός βίντεο που κοινοποίησε ένας –ανυποψίαστος για τις συνέπειες που θα έρχονταν– ψαράς.
Αλλά η Μεσόγειος, στην οποία υπολογίζεται πως σε σχέση με το 2004 υπάρχουν πλέον τουλάχιστον 4 φορές περισσότερες μέδουσες, δεν είναι η μόνη θάλασσα που αντιμετωπίζει προβλήματα.

Ένα παγκόσμιο φαινόμενο

Το 2007, κοπάδι μεδουσών που κάλυπτε έκταση 16 τετραγωνικών χιλιομέτρων «επιτέθηκε» στο μόνο ιχθυοτροφείο σολομού της βόρειας Ιρλανδίας, θανατώνοντας περισσότερα από 100.000 ψάρια, και προξενώντας ζημιά αξίας 1,5 εκατ. ευρώ. Σε αντίστοιχο περιστατικό του 2013 υπήρξαν έως και 20.000 νεκρά ψάρια, και αρκετές δεκάδες χιλιάδες ήταν τα θύματα σε φετινό περιστατικο.

Στην Ιαπωνία, οι αιτίες της αύξησης των μεδουσών είναι μεν οι ίδιες –αύξηση θερμοκρασίας, μείωση των κυνηγών τους– αλλά οι μέδουσες Nomura που συναντούνται εκεί ζυγίζουν περίπου 200 κιλά έκαστη και έχουν μέγεθος κοντά στα δύο μέτρα. Αποτελούν πληγή για τη χώρα, καθώς καταστρέφουν τα δίχτυα των ψαράδων, καθιστούν τα ψάρια μη βρώσιμα λόγω του δηλητηρίου τους και τραυματίζουν ακόμη και ψαράδες. To 2009, ένα αλιευτικό βάρους 10 τόνων βυθίστηκε στην προσπάθεια του πληρώματος να ψαρέψει τις γιγάντιες μέδουσες.

Η γιγάντια ιαπωνική τσούχτρα Echizen. [Yomiuri Shimbun/AFP]

Στην Νότιο Κορέα, επιστήμονες έχουν εκτιμήσει το οικονομικό κόστος για τη χώρα τους από τα προβλήματα που προκαλούν οι μέδουσες στην αλιεία ανάμεσα στα 70 και 200 εκατομμύρια τον χρόνο.
Στην νοτιοανατολική Ασία και την Αυστραλία τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Στις Φιλιππίνες κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους τουλάχιστον 20-40 άτομα από τσίμπημα της (Chironex fleckeri), η οποία σύμφωνα με μια έρευνα του Medical Journal of Australia έχει την «πιο εκρηκτική διαδικασία δηλητηρίασης που είναι γνωστή στον άνθρωπο».

H δηλητηριώδης μέδουσα box.

Στην Αυστραλία υπάρχει το είδος , μια μικροσκοπική μέδουσα σαν κύβος ζάχαρης, την οποία είχαν την ατυχία να συναντήσουν στον βυθό τα τελευταία χρόνια αρκετοί δύτες. Στην έναρξη της φετινής χρονιάς εννέα άτομα κατέληξαν στο νοσοκομείο, εντός έξι ημερών. Το τσίμπημα του Irukanji είναι εξαιρετικά δηλητηριώδες και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ανακοπή καρδιας. Ένα στα πέντε άτομα που τσιμπιέται από το συγκεκριμένο είδος καταλήγει στην εντατική.

ΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΠΟΥ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΨΑΡΙΑ

Η τετράχρονη Κλέλια βλέπει εφιάλτες. «Γιατί πέθανε το δελφίνι; Ηταν τόσο όμορφο...», λέει στους γονείς της κάθε πρωί που ξυπνάει. Πριν από λίγες ημέρες, σε μια βόλτα...με το φουσκωτό της στον Κορινθιακό, η οικογένεια του γιατρού Παναγιώτη Νικολόπουλου είδε ένα μεγάλο αλιευτικό να απομακρύνεται. Στα απόνερα διάκριναν ένα νεκρό δελφίνι. Ηταν σχετικά μικρό, πιθανότατα ζωνοδέλφινο (γκρι χρώματος, το συγκεκριμένο είδος πήρε το όνομά του από τη μαύρη γραμμή –ζώνη– που ξεκινάει από το μάτι και φτάνει στην κοιλιά του· το μέσο μήκος του είναι 1,65 μέτρα).
«Πυροβολισμό δεν ακούσαμε, αλλά δεν αποκλείεται να προηγήθηκε», λέει στην «Κ» ο κ. Νικολόπουλος. Πράγματι, είναι σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις: αν τα δελφίνια δεν είναι ήδη νεκρά –εγκλωβισμένα καθώς μένουν στα δίχτυα–, οι ψαράδες τα σκοτώνουν πυροβολώντας τα με κυνηγετικά όπλα για να απαλλαγούν από το... βάρος. Παρεμπιπτόντα αλιεύματα αποκαλούνται επισήμως. Και δεν είναι μόνον τα δελφίνια ή οι θαλάσσιες χελώνες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Greenpeace, κάθε χρόνο τα μη δημοφιλή ψάρια που πετιούνται πίσω στη θάλασσα νεκρά, μόνον από τις μηχανότρατες, ξεπερνούν τους 15.000 τόνους. Το 45% της ψαριάς τέτοιων αλιευτικών δεν φθάνει ποτέ στις ιχθυαγορές, γιατί δεν έχει επαρκή εμπορική αξία.
Ιστορίες υπεραλίευσης οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών του Κορινθιακού έχουν πολλές να διηγηθούν. Μιλούν για το παράνομο ψάρεμα με ψαροντούφεκα, που όχι μόνο συνεχίζεται αλλά και εντάθηκε λόγω της κρίσης. Για τα θηριώδη σκάφη που ρίχνουν δίχτυα και σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Για τις μηχανότρατες που παραβιάζουν το σύστημα δορυφορικής παρακολούθησης αλιευτικών δραστηριοτήτων. Κάποτε ήταν οι δυναμίτες. Τώρα, η τεχνολογία –με τα βυθόμετρα, τους ανιχνευτές ψαριών και τόσα άλλα αποτελεσματικά εργαλεία– προσφέρει αμέτρητες ευκολίες.
Και το πάρτι αυθαιρεσίας συνεχίζεται. «Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια οι έλεγχοι είναι ελλιπέστατοι. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε τηλεφωνήσει στο Λιμενικό για να τους ενημερώσουμε για την παρουσία κάποιου ύποπτου σκάφους και έχουμε λάβει την απάντηση: “Περάστε να κάνετε έγγραφη καταγγελία και θα το ερευνήσουμε”... Αλλά τι να κάνουν και οι άνδρες του Λιμενικού; Εχουν να αντιμετωπίσουν την υποστελέχωση, τις βλάβες στα σκάφη τους, την έλλειψη χρημάτων για καύσιμα», λέει ο Παναγιώτης Νικολόπουλος, που κατάγεται από το χωριουδάκι Σαράντη Βοιωτίας και ζει στη Λιβαδειά. «Ξέρετε ότι στο λιμεναρχείο Δομβραίνας έχουν το κινητό μου για να με ειδοποιήσουν αν τύχει και χρειαστούν το δικό μου φουσκωτό σε κάποια επιχείρηση στην περιοχή; Οι ιδιώτες γίναμε χορηγοί του κρατικού μηχανισμού. Ετσι θα συνεχίσουμε; Τι θα γίνει; Πρέπει οι πολιτικοί μας, επιτέλους, να καταλάβουν ότι με επερωτήσεις στη Βουλή και ασκήσεις επί χάρτου στα υπουργεία δεν λύνονται τα προβλήματα. Ο Κορινθιακός πεθαίνει».Μόλυνση
Δίπλα στη φονική υπεραλίευση, η μόλυνση: τα πλαστικά απορρίμματα· οι αποχετεύσεις που καταλήγουν ανεξέλεγκτα στη θάλασσα, μαζί με τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα που φέρνουν μαζί τους τα νερά των ποταμών από τις εντατικές καλλιέργειες· τα τοξικά βιομηχανικά λύματα· η έλλειψη βιολογικών καθαρισμών. Το ρέκβιεμ μιας θάλασσας που αδειάζει από ψάρια και γεμίζει τσούχτρες. Οπου κι αν βρεθεί κανείς αυτό το καλοκαίρι, από τον Ισθμό της Κορίνθου μέχρι το «κατώφλι» του Ιονίου, θα δει την απόγνωση όχι μόνο των παραθεριστών που βλέπουν τη θάλασσα αλλά δεν τολμούν να μπουν και να την απολαύσουν, αλλά, κυρίως, των μονίμων κατοίκων και των επιχειρηματιών.
 «Οι ημίκλειστες θάλασσες, όπως ο Κορινθιακός, όπου υπάρχει χαμηλός ρυθμός ανανέωσης των νερών, σε συνδυασμό με την έντονη ανθρωπογενή υποβάθμιση, είναι οι πλέον ευάλωτες σε τέτοια φαινόμενα», τονίζει η Αναστασία Μήλιου, διευθύντρια Ερευνας στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος».
Ειδικά για το θέμα της έξαρσης των μεδουσών, η Αναστασία Μήλιου είναι σαφής: «Είναι αθροιστικό αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, με βασικούς την υπεραλίευση και τη συστηματική και εντατική αλιεία μεγάλων ψαριών-θηρευτών κατά τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί στα οικοσυστήματα “οικολογικός χώρος” που επιτρέπει στις μέδουσες να ευδοκιμούν. Εξίσου σημαντική όμως είναι και η γενικότερη επίδραση την οποία προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι εκατομμύρια Ελληνες και περισσότεροι από 30 εκατομμύρια επισκέπτες βρίσκονται αυτή την περίοδο κυρίως στις παράκτιες περιοχές της χώρας. Η παρουσία τους προκαλεί ιδιαίτερα έντονο αποτύπωμα στις θάλασσές μας». Η μικρή Κλέλια έχει ακούσει ότι τα δελφίνια τρώνε τις τσούχτρες και ρωτάει τον πατέρα της πότε θα ξαναδεί δελφίνι να κολυμπάει δίπλα τους. Είναι αισιόδοξη η κ. Μήλιου για τον Κορινθιακό και για τις θάλασσές μας γενικότερα; «Τα σημάδια της υποβάθμισης θα έπρεπε να τα εκλάβουμε ως κώδωνα κίνδυνου για όλες τις ελληνικές θάλασσες. Εξαντλούμε τους θαλάσσιους πόρους μας χωρίς να υπάρχει καμιά ουσιαστική διαχείριση. Τα ολέθρια αποτελέσματα των έργων μας δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσουν, λοιπόν...».