1998-2021

1998-2021 23 ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ 23 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ..



ΝΑΥΤΟΠΡΟΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ KRISSAIOS

O συλλογός μας σήμερα ήταν καλεσμένος στα γραφεία των ναυτοπροσκόπων στην Ιτέα.
 Εκεί ενημέρωσε τους μικρούς ναυτοπρόσκοπους για τον εθελοντισμό, την οικολογική συνείδηση,και την αυτόνομη κατάδυση. Ακόμη για τις δραστηριότητες του συλλόγου μέσα απο βίντεο και απο φωτογραφικό υλικό.
Τα παιδιά έμαθαν αρκετά και χρήσιμα πράγματα για τον υποβρύχιο κόσμο και έδειξαν ενδιαφέρων με πάρα πολλές και στοχευμένες ερωτήσεις.
Το επόμενο ραντεβού μας με τους ναυτοπροσκόπους  θα είναι η πρώτη επαφή των παίδιων για  να αναπνεύσουν κάτω απο το νερό.














LOUTRAKI DIVERS- ΙΤΕΑ DIVERS

Η ομάδα εθελοντών δυτών Loutraki Divers και ο σύλλογος δυτών νομού Φωκίδος krissaios
προσκεκλημένη του Δήμου Αντικύρων, στα πλαίσια του εθελοντισμού θα καθαρίσουν το  λιμάνι στις 2 & 3 Ιουνίου,

Στην εκδήλωση με την ονομασία « Project Αntikyra » 4 μελής κλιμάκιο των Loutraki Divers και του krissaiou divers ύστερα από πολυετή δραστηριότητα στους τομείς έρευνας & ανέλκυσης με 95 δράσεις καθαρισμού και έχοντας αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία/τεχνογνωσία από την περισυλλογή 27 και πλέον τόνων στερεών απορριμμάτων σε ανάλογα εγχειρήματα, θα επιδιώξει με την χρήση κατάλληλου υλικοτεχνικού εξοπλισμού (μπαλονιών ανελκύσεως κτλ) να απομακρύνει από τον βυθό, όσο το δυνατόν μεγαλύτερο όγκο στερεών απορριμμάτων.
 
Η Εκδήλωση τελείται υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής &
Δήμου Διστόμου – Αράχωβας – Αντίκυρας.
Στοιχεία Επικοινωνίας
Τηλ:   6977019751 Χρύσανθος Χόρμπας
Email: loutrakidivers@hotmail.com
 

ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΣΕ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΛΙΕΙΑΣ



Κύριοι Βουλευτές,
Εμείς όλοι που υπογράφουμε αυτή την επιστολή, το κάνουμε διότι ανησυχούμε βαθιά για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στο θαλάσσιο περιβάλλον του Κορινθιακού Κόλπου, που κρίνεται άκρως σοβαρή. Σχηματίσαμε αυτή την γνώμη με ίδια παρατήρηση και χρησιμοποιώντας τις εκατοντάδες μαρτυρίες των παράκτιων αλιέων, που βρίσκονται πλέον σε απόγνωση. Διότι απλούστατα και κατά γενική ομολογία, δεν υπάρχουν καθόλου επιστημονικές μελέτες. Δεν ξέρουμε ΤΙΠΟΤΑ για τον Κόλπο. Όμως, μόνον ένα τυφλός δεν θα έβλεπε ότι «…η κατάσταση των βενθοπελαγικώνιχθυοαποθεμάτων είναι υποβαθμισμένη…» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και το αρμόδιο Υπουργείο, ήδη από το 2001 στην επεξεργασία της αντίστοιχης πρότασης για την προστασία του Κορινθιακού Κόλπου (πιλοτικό κλείσιμο κλειστών κόλπων). Σε τοπικό επίπεδο, υπάρχουν αναρίθμητες αποφάσεις δημοτικών και νομαρχιακών συμβουλίων, φορέων, συνδέσμων και συλλόγων που ζητούν τον τερματισμό της αλιείας από τις μηχανότρατες, τις βιτζότρατες και τα γρι-γρι ημέρας. Όλοι βλέπουν ότι ο Κορινθιακός Κόλπος υπεραλιεύεται και ζητούν μέτρα για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και ιδιαιτέρως της ποσειδωνίας, των κοραλλιογενών ενδιαιτημάτων και των ασβεστοφυκικών βυθών. Η ειρωνεία της υπόθεσης; Ενώ όλοι αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα προστασίας του, δυστυχώς, τ’ αναγκαία κι απαραίτητα μέτρα (όπως επιβάλλει η Ε.Ε.) δεν έχουν ληφθεί. Αυτό, σε συνδυασμό με τους πλημμελείς έως ανύπαρκτους ελέγχους, δίνει τα σημερινά οικτρά αποτελέσματα σ’ όλα τα επίπεδα.
Και γιατί μιλάμε; Κατ’ αρχήν, για έναν από τους ιστορικότερους Κόλπους της πατρίδας μας. Με μεγάλη βιοποικιλότητα, με παγκόσμιες μοναδικότητες. Που συγκεντρώνει και τα 7 συγκριτικά πλεονεκτήματα που προτείνονται από τον ΟΑΑΣΑ για τις πιθανότητες ανάπτυξης και που πλαισιώνεται από μερικές από τις γνωστότερες ιστορικές πόλεις παγκοσμίως.
Και όμως. Ο Κορινθιακός Κόλπος προσφέρει μια ευκαιρία όπου, σχετικά μικρές διορθωτικές αλλαγές, μπορούν να προσφέρουν μεγάλα και μετρήσιμα οφέλη για τ’ αλιευτικά αποθέματα και το θαλάσσιο περιβάλλον, αλλά και των κοινωνιών του Κορινθιακού στο σύνολο τους.
Ο «νέος» κανονισμός για την αλιεία στη Μεσόγειο 1967/2006 κάνει συγκεκριμένη αναφορά στον καθορισμό θαλάσσιων περιοχών που θα προστατεύονται από την αλιεία για την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ακριβώς των ιχθυοαποθεμάτων και του θαλάσσιου περιβάλλοντος γενικότερα (Κεφάλαιο ΙΙΙ).
Όλοι εμείς, πιστεύουμε ότι αποτελεί ο Κορινθιακός Κόλπος, ένα ιδανικό παράδειγμα θαλάσσιας περιοχής, η οποία συγκεντρώνει όλα τα κριτήρια για να συμπεριληφθεί στις περιοχές προστασίας. Πιο συγκεκριμένα:
Το άρθρο 5 του Κανονισμού (Μέτρα διαχείρισης για την βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο) αναφέρει: Τα κράτη-μέλη, για πρώτη φορά, παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τον καθορισμό προστατευόμενων περιοχών  αλιείας καθώς και για τα ενδεχόμενα μέτρα διαχείρισης, τόσο στα ύδατα όσο και εκτός αυτής, όταν η προστασία περιοχών γόνου ή αναπαραγωγής του θαλάσσιου οικοσυστήματος απειλείται από τις επιβλαβείς επιπτώσεις της αλιείας, επιβάλλει τη λήψη ειδικών μέτρων.
Το άρθρο 7 αναφέρεται στις Εθνικές Προστατευόμενες περιοχές αλιείας, λέγοντας: ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ η λήψη κατάλληλων μέτρων για την εξασφάλιση επαρκούς συλλογής πληροφοριών για την ταυτοποίηση και χαρτογράφηση των περιοχών που προστατεύονται. Η λήψη όμως διαχειριστικών μέτρων έχει οικονομική, κοινωνική και αναπτυξιακή διάσταση, άρα απαιτούνται ΕΓΚΥΡΑ επιστημονικά στοιχεία.
Κύριοι Βουλευτές
Πρέπει να θέσουμε υπ’ όψη σας ότι: 1) το επιχειρησιακό πρόγραμμα αλιείας 2007-2013, μέτρο 3-1, προέβλεπε και χορηγούσε ενίσχυση α) για συλλογή επιστημονικών πληροφοριών για την χαρτογράφηση οικοτόπων που θα προστατεύονταν και β) την επιστημονική παρακολούθηση των σχεδίων διαχείρισης.
2) το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο 2007-13στον άξονα 4-5, προέβλεπε ένα οικονομικό αντιστάθμισμα των οικονομικών επιπτώσεων των παράκτιων περιοχών που ενδεχόμενα, για συγκεκριμένο λόγο, θα εθίγοντο.
Απ’ αυτά τα θαυμάσια εργαλεία, δεν χρησιμοποιήσαμε κανένα μέχρι τώρα. Πόσο όμως μπορεί να περιμένει ένας κλειστός και ευαίσθητος Κόλπος; Και τι μπορεί να περιμένει από εμάς; Νομίζουμε, σε πρώτη φάση, να τον ανακηρύξουμε επιτέλους σε «εθνική προστατευόμενη περιοχή αλιείας με υποχρέωση επιστημονικής παρακολούθησης και στο μέλλον».
Σε ερώτηση βουλευτών στη Βουλή, το 2008 το Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης  είχε απαντήσει ότι σύμφωνα με τον 967/2006 ο Κορινθιακός  μπορεί και με τα υπάρχοντα μέτρα προστασίας να χαρακτηριστεί σήμερα (το 2008) ως Εθνική προστατευόμενη περιοχή. Αλλά δεν έγινε….
Οι συνάδελφοι σας που εξελέγοντο γύρω από τον Κορινθιακό Κόλπο, όλων των κομμάτων, στις 23 Ιανουαρίου 2008 υπέγραψαν, και ήταν η πρώτη φορά, ένα κείμενο προς τον τότε αρμόδιο Υπουργό για τον χαρακτηρισμό του Κόλπου και εισέπραξαν ένα βροντερό ΟΧΙ. Αυτό το ΟΧΙ έχει στοιχίσει πολύ ακριβά σε όλους μας, αλλά κυρίως στον Κορινθιακό. Τον έφερε σχεδόν στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Σήμερα, για δεύτερη φορά, ζητούμε την βοήθεια σας, ελπίζοντας να μην είναι ήδη πολύ αργά. Δεν σας ζητούμε να μας πιστέψετε αβίαστα. Ερευνήστε το, ρωτήστε, όπως κάναμε κι εμείς. Εμπιστευτείτε τα μάτια και την καρδιά σας. Εάν συμφωνήσετε όμως, σας παρακαλούμε, υπογράψτε την πρόταση. Εάν τυχόν υιοθετηθεί, οι περισσότεροι επιστήμονες που ασχολούνται με τον Κορινθιακό Κόλπο, προτείνουν να γίνει ένα συντονισμένο ερευνητικό ωκεανογραφικό πρόγραμμα για την παρακολούθηση των φυσικών, χημικών και βιολογικών παραμέτρων στης στήλης ύδατος, της κυκλοφορίας και της μελέτης της μηχανισμού και του χρόνου ανανέωσης των υδάτων, της ποιότητας του βυθού και των βενθικών κοινωνιών και τέλος μια μελέτη της υφιστάμενης κατάστασης της αλιευτικής δραστηριότητας σε Κορινθιακό – Πατραϊκό. Ελπίζουμε ότι έτσι ίσως βγούμε από τον φαύλο κύκλο
Ευχαριστώντας σας για την προσοχή που δώσατε στην ανάγνωση αυτής της επιστολής, ελπίζουμε ότι θα έχουμε την υποστήριξη όλων σας. Για να μην καταστραφεί ο Κόλπος αυτός που όλοι τόσο αγαπάμε. Ο ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ!

Η μόλυνση και η υπεραλίευση αυξάνουν τις μέδουσες στον Κορινθιακό

Η μόλυνση και η υπεραλίευση έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των μεδουσών, οι οποίες μετακινούνται και στον Κορινθιακό Κόλπο. Ο Σύνδεσμος Προστασίας και ορθολογικής ανάπτυξης του Κορινθιακού Κόλπου «ο Αρίων» αναφέρει:
«Προσεκτικά και υπεύθυνα παρακολουθούμε και ενημερωνόμαστε από τους αρμόδιους Επιστημονικούς φορείς, για την εξέλιξη του φαινομένου της παρουσίας των Μεδουσών στον Κορινθιακό Κόλπο.
Η ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Αίγιο στις 29/4/2017 με θέμα: «Ας καταγράψουμε τα τοπικά και διατοπικά, περιβαλλοντικά μας προβλήματα» περιλάμβανε σχετική εισήγηση της Δρ. Σ. Ζερβουδάκη για το εν λόγω θέμα, ενώ έγινε ενημέρωση και σχετική συζήτηση με τους παρευρισκόμενους.
Περιληπτικά και σε μια πρώτη προσέγγιση σχετικά με τις επιστημονικές παρατηρήσεις που αναφέρθηκαν, σας ενημερώνουμε ότι :

-Το φαινόμενο είναι διαχρονικό και ο μέσος κύκλος εμφάνισής του στη περιοχή μας, συναντάται κάθε 8-10 χρόνια.
-Η περίοδος διατήρησης του φαινομένου έχει διάρκεια 1-2 έτη.
-Η αύξηση του πληθυσμού των μεδουσών οφείλεται κυρίως στα φαινόμενα της υπεραλίευσης και της μόλυνσης, με συνέπεια την διατάραξη της “πελαγικής τροφικής αλυσίδας” που ευνοεί την ανάπτυξη υπερπληθυσμού του είδους.
-Η μετακίνηση των μεδουσών στις περιοχές εμφάνισης είναι θέμα κατεύθυνσης του ανέμου και μόνο, αφού δεν μπορούν να μετακινηθούν από μόνες τους.
-Συνιστώμενα μέτρα άμεσης παρέμβασης για την αντιμετώπιση του φαινομένου σε γενική κλίμακα δεν υπάρχουν, πέρα από την πρόληψη των συνθηκών υπεραλίευσης, μόλυνσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος κ.ά. που προκαλούν αύξηση του αριθμού και παράταση της διάρκειας του φαινομένου σε βάθος χρόνου.
-Τοπικού χαρακτήρα μέτρα άμεσης παρέμβασης μικρής κλίμακας, μπορούν να διερευνηθούν από τους κατά τόπους φορείς, ανάλογα με την εξέλιξη του φαινομένου.»

Υπεραλίευση στο 93% των ιχθυοαποθεμάτων της Μεσογείου



Υπεραλίευση στο 93% των ιχθυοαποθεμάτων της Μεσογείου «Υπό πολιορκία» χαρακτηρίζει μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική μελέτη την κλειστή θάλασσα μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής, επισημαίνοντας πως το 41% των θαλάσσιων...


 θηλαστικών (δελφίνια, φάλαινες, φώκιες κ.α.) και το 34% των συνολικών πληθυσμών ψαριών (εμπορικών και μη) χάθηκαν από τη Μεσόγειο κατά τα τελευταία 50 χρόνια.

Μάλιστα, όπως προειδοποιούν οι επιστήμονες, οι πιέσεις στη Μεσόγειο ωθούν τα οικοσυστήματά της πέρα από το σημείο χωρίς επιστροφή, οπότε η κατάσταση πλέον θα είναι μη αναστρέψιμη. Οι ερευνητές του Κοινού Ερευνητικού Κέντρου (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με επικεφαλής την Κιάρα Πιρόντι του JRC και του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Επιστήμης της Βαρκελώνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature Scientific Reports, τονίζουν ότι οι μεγαλύτερες μειώσεις ψαριών και θαλάσσιων θηλαστικών έχουν υπάρξει στη Δυτική Μεσόγειο και στην Αδριατική (περίπου 50% μέσα στην τελευταία 50ετία), ενώ οι μικρότερες απώλειες υπήρξαν στο Ιόνιο (μόνο 8%), η θάλασσα του οποίου φαίνεται πως βρίσκεται σε συγκριτικά καλύτερη κατάσταση.

Το 93% των ιχθυοαποθεμάτων, δηλαδή των πληθυσμών των ψαριών της Μεσογείου που αποτελούν αλιευτικούς πόρους, αντιμετωπίζουν υπερεκμετάλλευση, δηλαδή αλιεύονται περισσότερο από όσο μπορούν να αναπαραχθούν, με συνέπεια αρκετά να βρίσκονται πλέον στο χείλος της εξαφάνισης.




Στη Μεσόγειο εκτιμάται ότι ζουν συνολικά 10.000 έως 12.000 θαλάσσια είδη, αλλά αυτή η εντυπωσιακή βιοποικιλότητα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αντιμετωπίζει πλέον σοβαρούς κινδύνους, όπως η ρύπανση των υδάτων, η κλιματική αλλαγή και η υπεραλίευση.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι πίσω από αυτούς τους κινδύνους βρίσκεται ένα «δομικό» πρόβλημα της Μεσογείου: το θαλάσσιο οικοσύστημά της έχει χαμηλή παραγωγικότητα, καθώς εκ φύσεως δεν παράγει σε αφθονία φυτοπλαγκτόν, που αποτελεί τη βάση της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας. Αυτό καθιστά την Μεσόγειο ευάλωτη σε έξωθεν απειλές, είτε ανθρωπογενείς είτε φυσικές.




Υπερεκμετάλλευση

Οι τελευταίες μελέτες προκαλούν διάχυτο προβληματισμό αναφορικά με τις κατακόρυφα πτωτικές τάσεις στους πληθυσμούς των ψαριών της Μεσογείου, οι οποίες οφείλονται σε ανθρωπογενείς παράγοντες. Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «Nature», επιστήμονες του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (JRC) προειδοποιούν ότι οι ραγδαία εξαπλούμενες ανθρωπογενείς πιέσεις που ασκούνται στη Μεσόγειο, τείνουν να οδηγήσουν σε δυσάρεστες και μη αναστρέψιμες συνθήκες το θαλάσσιο οικοσύστημα. Σε αυτές τις παρατηρήσεις έρχονται να προστεθούν νέα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία το 93% των αλιευτικών πόρων έχει υποστεί υπερεκμετάλλευση, ενώ ένα ποσοστό αυτών βρίσκεται ένα βήμα από το να εξαντληθεί. Συνολικά, την τελευταία 50ετία, η Μεσόγειος φέρεται να έχει απωλέσει το 41% των θαλάσσιων θηλαστικών της και το 34% του πληθυσμού των ιχθύων της.




Για ένα οικοσύστημα που φιλοξενεί πάνω από 10.000 θαλάσσια είδη, το σενάριο ανεπανόρθωτου κλονισμού της βιοποικιλότητας μοιάζει καταστροφικό. Δυστυχώς, η μόλυνση του περιβάλλοντος, η κλιματική αλλαγή και η υπεραλίευση, καθιστούν τον κίνδυνο? ορατή πραγματικότητα. Εκφράζονται, μάλιστα, φοβίες ότι περαιτέρω κωλυσιεργία θα οδηγήσει σε αφανισμό αλιευμάτων ζωτικής σημασίας για τον τομέα. Εάν κάτι τέτοιο συμβεί, εξαρτώμενες οικονομίες, όπως η ελληνική, θα δοκιμαστούν με σφοδρότητα, ενώ θα περιοριστούν και οι επιλογές σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος που θα είναι διαθέσιμες για τις μελλοντικές γενιές.

Επιπτώσεις...

Στην επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Nature», η εστίαση γίνεται στο ιστορικό των μεταβολών στον τροφικό ιστό της Μεσογείου (σχέσεις σίτισης μεταξύ των ειδών), εντοπίζοντας την κινητήριο δύναμη των αλλαγών στη διακύμανση της πρωτογενούς παραγωγής εντός της μεσογειακής λεκάνης. Κατά τη φωτοσυνθετική δραστηριότητα, τα φυτά χρησιμοποιούν το φως του ήλιου για να συνθέσουν τα θρεπτικά συστατικά από διοξείδιο του άνθρακα και νερό, με αποτέλεσμα τη δημιουργία βιομάζας φυτοπλαγκτού. Η τελευταία αποτελεί τη βάση του τροφικού ιστού, επηρεάζοντας τους αναπαραγωγικούς ρυθμούς των ψαριών.

Δεδομένου ότι η πρωτογενής παραγωγικότητα της Μεσογείου είναι εκ φύσεως μειωμένη, το οικοσύστημα χαρακτηρίζεται στην ολότητά του ως χαμηλής παραγωγικότητας. «Αυτό καθιστά τη Μεσόγειο Θάλασσα ιδιαίτερα ευάλωτη στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, των θαλάσσιων απορριμμάτων και της εισβολής ξένων ειδών, ενώ είναι πολύ εύκολο να υπάρξει υπεραλίευση των υφιστάμενων αποθεμάτων. Όταν τα αποθέματα ψαριών αλιεύονται εντατικά, δεν έχουν τον χρόνο να αναπαραχθούν και να διατηρήσουν σταθερά τα πληθυσμιακά τους επίπεδα» επισημαίνει ο Jann Martinsohn, επικεφαλής της ομάδας αλιευτικής έρευνας στο JRC. Μεγαλύτερη βαρύτητα σε αυτά τα λόγια δίνει η έρευνα της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ), ενός ακόμη συμβουλευτικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το 93% των εξεταζόμενων ιχθυοαποθεμάτων στη Μεσόγειο γίνονται αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης.

Όσο για την κλιματική αλλαγή, συντελεί στη διαμόρφωση μιας θερμότερης και πιο αλμυρής λεκάνης της Μεσογείου, γεγονός που επιφυλάσσει εξίσου σημαντικές συνέπειες για την παραγωγικότητα της περιοχής. Με αυτό τον συλλογισμό συγκλίνει και το πόρισμα των επιστημόνων της NASA, οι οποίοι ήδη από το 2006 υποστήριζαν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας έχει προκαλέσει παγκόσμια μείωση της παραγωγικότητας φυτοπλαγκτού, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη θαλάσσια ζωή.

Μετά και τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της πρόσφατης μελέτης, από τις τάξεις της Κομισιόν τονίζεται η αναγκαιότητα άμεσης δράσης, δίχως πλέον να υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Ήδη από πέρυσι, ξεκίνησε μια οργανωμένη προσπάθεια για να έρθει ξανά στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος ο τομέας της αλιείας, ευαισθητοποιώντας, εξασφαλίζοντας τη συνδρομή ισχυρών πολιτικών ηγεσιών και επιδιώκοντας τη δέσμευση όλων των ενδιαφερόμενων μερών στην προσπάθεια να επιτευχθεί μακροπρόθεσμα η βιωσιμότητα των ιχθυοαποθεμάτων και του αλιευτικού κλάδου γενικότερα.

Μένει να δούμε αν τέτοιες πρωτοβουλίες θα συνοδευτούν από επιμονή, σαφή στόχευση και ανιδιοτελή αφιέρωση στο καθήκον να διαφυλαχθούν οι ισορροπίες στο πλούσιο θαλάσσιο οικοσύστη?α της Μεσογείου.